Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben een betere moeder wanneer ik werk. Nee, dit zegt niets over de thuisblijf-moeder, de ik-wil-wel-thuisblijven-maar-heb-het-geld-nodig moeder of de ik-vind-werkende-moeders-maar-loedermoeders moeder. IK ben een betere moeder wanneer ik werk.
Drie dagen in de week gaan Mia (3) en Lauren (1) naar het kinderdagverblijf. Wij doen niet aan oppasdiensten voor de opa’s en oma’s. Waarom niet? Omdat ook zij een druk leven hebben. Dus hup, naar de opvang! Tussen 8.00 en 8.30 gooi ik ze af, om ze om 18.30 weer op te halen. Zielig? Nee hoor. Ze vinden het er heerlijk. Ze leren veel, hebben structuur en worden intellectueel en lichamelijk uitgedaagd. Daarnaast hebben ze ook de meest betrokken en lieve ‘juffen’ die ik wij als ouders kunnen wensen.
Het is niet dat ik niets met ze doe op de dagen dat ik thuis ben, maar ik val wel in de categorie ‘ik-doe-ook-maar-wat’ moeder. Geen zin om je kleren aan te doen? Ja joh, dan houd je toch lekker je pyjama aan. Zes crackers met appelstroop als ontbijt? Prima kind! De tv aan met Peppa Pig of Bing en Flop? Leef je uit. Zeker in deze druilerige dagen, gaat alles hier in huis op een ontspannen en relaxte manier. Maar, ook dat gaat vervelen. Alhoewel beide meiden geen ochtendmensen zijn en voorval Mia flink protesterend naar de opvang wordt gebracht, komen ze altijd vrolijk, moe en voldaan thuis.
Het kinderdagverblijf bied ze de ruimte om te groeien met leeftijdsgenootjes, de regels hier en daar te buigen (of te breken) en bereid ze beter voor op de komende jaren dan wanneer ze op een regenachtige dag de hele dag binnen zitten. Want met een peuter en baby naar buiten in de regen? Mij niet gezien.
Uiteraard voel ik me ook wel eens schuldig, bijvoorbeeld wanneer er een foto van Lauren in de app verschijnt waarop ze té schattig aan het spelen is. Dan wil ik niets liever beide meiden ophalen en lekker met ze knuffelen. Maar wanneer de volgende update is dat Mia doelbewust een glas drinken over de tafel heeft gegooid en er triomfantelijk bij staat te kijken en Lauren ondertussen drie poepluiers verder is, leg ik zonder enige spijt mijn telefoon aan de kant om verder te werken. Die dagen op mijn werk, ik vind ze heerlijk. Dan ben ik even geen mama, maar dan ben ik gewoon Josje. Ik zou het niet anders willen!
Meer van ons volgen? Zie www.instagram.com/Mia.en.Lauren
Reactie plaatsen
Reacties